Met haar lange blonde haren en rode wangen zit Isis tegenover me aan tafel. Nieuwe situaties zijn lastig voor de groep 8-leerling van kindcentrum De Hobbit. Dit is zo’n situatie. Isis vindt het best spannend, een interview met een mevrouw die ze niet kent. Toch weet ze me te verrassen door aan het begin van ons gesprek de rollen om te draaien.
“Voordat we beginnen, heeft Isis een paar vragen die ze aan jou wil stellen.” Het is Maria Duighuisen die het ijs breekt voor Isis. Ze heeft als schoolondersteuner van samenwerkingsverband PO de Meierij elke week een gesprek met Isis. Ze kent haar dus goed en samen hebben ze het interview voorbereid. Nadat ik antwoord heb gegeven op de vragen van Isis, zie ik haar gezicht ontspannen. Ze voelt zich genoeg op haar gemak om te beginnen.
Een veilig gevoel
Het wekelijkse gesprek met Maria is voor Isis belangrijk. Maria: “Isis heeft autisme en het is fijn om te bespreken hoe ze zich voelt, wat goed gaat, wat lastig is, etc. In de klas bespreekt haar leerkracht Maarten dat met haar, maar ons wekelijkse gesprek is voor haar een fijn rustmoment. Ze heeft een boekje waarin ze dan werkt en waarin van alles staat wat haar inzicht geeft. Inzicht in vriendschappen, in schoolwerk en vooral in zichzelf. Het boekje gaat over Isis en ís echt van Isis. Isis heeft veel kwaliteiten. Zo kent ze zichzelf heel goed en kan goed aangeven wat ze nodig heeft. Ze leert op De Hobbit, binnen de groep en met de groep, welke tools ze zelf in kan zetten en wat ze nodig heeft van anderen. Het is een veilige omgeving waarin ze kan groeien als persoon.”
Samen met haar leerkracht Maarten Coppens heeft Isis dingen afgesproken die haar in de klas en op school helpen. Isis: “Ik heb een rustige plaats in de klas. Achterin, want ik vind het fijn als er niemand achter mij zit. En soms wil ik een rustmoment. Dan wil ik even iets anders doen, zoals tekenen. Zo kan ik mijn hoofd leger maken.” Maarten: “Ik kijk elke dag welk werk Isis over kan slaan zodat er tijd en ruimte ontstaat voor die rustmomenten. En nieuwe situaties bespreek ik van tevoren met haar. Voor Isis zijn kleine dingen groot. Voor ons is het goed om te zien dat voor haar al die kleine dingen samen zo goed werken.”
Moeder Ciska beaamt dit: “Het is de samenwerking tussen Maarten en Maria die mijn dochter op school zo goed vooruit helpt. Thuis krijgen wij ook begeleiding en ook die wordt weer afgestemd op de begeleiding op school. Het is voor Isis belangrijk dat alle mensen om haar heen één taal spreken. Dat geeft haar een veilig gevoel.”
Stip op de horizon
Maria noemt De Hobbit een mooi voorbeeld hoe je je als school ontwikkelt voor een brede doelgroep: “De Hobbit heeft een open houding en denkt in kansen. In principe is iedereen welkom. Leerkrachten zien kinderen op de goede manier en kijken met de goede bril op. Zij zien gedrag als een signaal van iets en gaan samen met de leerling en ouders op zoek naar de betekenis en stemmen hun aanbod daarop af. Daarbij zijn er korte lijnen, ook met het samenwerkingsverband en externe hulpverleners.”
Ciska herkent dit helemaal: “Dat is precies wat wij als ouders bij De Hobbit voelden, jullie luisteren naar ons en praten niet alleen over maar ook mét ons kind.” Leerkracht Maarten: “Het is heel fijn als we dat van ouders horen.”
Het samenwerkingsverband ondersteunt leerkrachten die handelingsverlegenheid ervaren. Maria: “Omdat De Hobbit ongelooflijk denkt in haalbare kansen en dit goed wegzet in de hele school, verbreden zij continu de eigen kennis en basisondersteuning. Dit maakt de handelingsverlegenheid bij leerkrachten kleiner. De vragen richting het samenwerkingsverband veranderen. Onze rol is meer en meer die van coach en begeleider van leerkracht, intern begeleider en het team. Dit zien wij als een positieve ontwikkeling. Het is voor ons de stip op de horizon als het gaat om inclusief onderwijs.”
Veel geleerd
Isis maakt na dit schooljaar de overstap naar de middelbare school. Ciska: “Ze bouwt hier op De Hobbit zoveel dingen op die belangrijk zijn voor de middelbare school.” Maarten: “Isis heeft veel geleerd. Ze leerde bijvoorbeeld dingen waar ze mee zit of die haar bezighouden te zeggen en op te schrijven. Dat is mooi.” Ciska: “Dat klopt, ze heeft geleerd om naar de meester of juf te gaan zodra er iets is. Het direct terug te koppelen, zodat het uit haar hoofd is. Dankzij De Hobbit heb ik er vertrouwen in dat het straks op de middelbare school goed gaat komen.”
Als het over de middelbare school gaat, kijken Isis en Maria elkaar veelbetekenend aan. Het interview is namelijk niet het enige dat spannend is vandaag. Isis krijgt aan het einde van de schooldag van meester Maarten de uitslag van de eindtoets. “Gelukkig heeft jouw beste vriendin jou daarover gerust kunnen stellen.” Met deze woorden tovert Maria een lach op het gezicht van Isis.
Doorontwikkelen van basis- en extra ondersteuning (thema 1)
In het nieuwe ondersteuningsplan van Samenwerkingsverband PO de Meierij staan vier thema’s centraal. Het ‘doorontwikkelen van basis- en extra ondersteuning op kind-, ouder- en schoolniveau om te komen tot inclusief onderwijs’ is één van de thema’s.
De kern van dit thema: we zetten steeds vaker in op ondersteuning binnen de groep, van leerkracht en team, om zo de basis- en extra ondersteuning te verstevigen. Daarbij dragen we gezamenlijk de verantwoordelijkheid voor kinderen binnen een wijk of dorp. Transparantie, flexibiliteit, vertrouwen én het betrekken van ouders zijn hiervoor randvoorwaarden.
In bovenstaand interview vertellen Maarten Coppens (leerkracht bij De Hobbit), Maria Duighuisen (schoolondersteuner van SWV PO de Meierij), moeder Cisca en dochter Isis over het doorontwikkelen van basis- en extra ondersteuning op kind-, ouder- en schoolniveau. De komende tijd delen we meer verhalen uit de praktijk. Volg ons via LinkedIn om op de hoogte te blijven!
