De Leerlingen van Mytylschool Gabriël in ’s-Hertogenbosch hebben net middagpauze gehad als leerlingen van basisscholen uit ’s-Hertogenbosch en omgeving hun school binnendruppelen. Al snel is het gezellig druk in de centrale hal waar directeur-bestuurder Bas de kinderen ontvangt. “Welkom bij ons op school. En welkom bij deze bijeenkomst van de commissie Inclusie van het Bossche Kinderparlement. We gaan snel naar boven, naar de klas van juf Janneke zodat we aan de slag kunnen gaan.”
Als alle kinderen een plek hebben gevonden in de klas van leerkracht Janneke, introduceert Bas direct het thema van vandaag: inclusie. “Het is gelukt. We zijn net allemaal van beneden naar boven gegaan. Sommigen met de trap, anderen met de lift of met de hellingbaan. Ieder kwam op zijn eigen manier boven in dit klaslokaal. Dat is inclusie. Iedereen hoort erbij en kan meedoen. Vandaag gaan we het daarover hebben.” Als directeur-bestuurder van Mytylschool Gabriël is Bas Razenberg als specialist verbonden aan de commissie Inclusie van het Bossche Kinderparlement.
Voor elk kind vrienden in de wijk
Het Bossche Kinderparlement bestaat uit leerlingen uit groep 7 en 8 van basisscholen uit ‘s-Hertogenbosch en omgeving. Per school zijn twee leerlingen een schooljaar lang parlementslid. De kinderen die vandaag aanwezig zijn, hebben zich aangemeld voor de commissie Inclusie. Bas vertelt welke vraag vandaag centraal staat. “Ik ben in gesprek gegaan met leerlingen van onze school. Zijn vertelden me dat ze tevreden zijn over onze school. Ze hebben op school genoeg vrienden, maar wel vooral óp school. Wat ze soms missen, is vrienden in de wijk waar ze wonen. Veel leerlingen komen met de taxi naar onze school. Zij gaan ’s ochtends vroeg weg en komen later op de middag thuis. Dat maakt het lastiger om af te spreken met kinderen uit de wijk. Vandaag wil ik met jullie in gesprek over de vraag: Hoe kunnen we ervoor zorgen dat álle kinderen vrienden in de wijk hebben?”
Voordat ze van start gaan, stelt Bas ervaringsdeskundige Damian Markowski aan de kinderen voor. Damian vertelt dat hij adviezen en tips komt geven. “Ik heb hier zo’n 15 jaar geleden zelf op school gezeten. Ik heb zelf een handicap en weet hoe het is om daarmee te leven en op te groeien. Ik kom jullie vandaag helpen om op ideeën te komen. Dus als je vragen hebt, kun je ze aan mij stellen.”
Doen, denken en ideeën verzamelen
Tijd om te beginnen. Leerkracht Janneke van Mun heeft drie opdrachten gemaakt die de kinderen in groepjes gaan doen. De opdrachten vormen een mix van doen, denken en ideeën verzamelen. Tijdens de doe-opdrachten krijgen kinderen een beeld van de verschillen tussen Mytylschool Gabriël en de eigen school(omgeving). Ze volgen in de gymzaal een parcours in een rolstoel. En op het schoolplein bekijken ze de speeltoestellen en objecten. Wat zijn de verschillen met het eigen schoolplein of de speeltuin in de wijk? De doe-opdrachten helpen om de vragen ‘Wat is je opgevallen?’, ‘Wat kan er op jouw school of in jouw wijk worden aangepast zodat iedereen mee kan doen? en ‘Hoe kun jij ervoor zorgen dat álle kinderen vrienden in de wijk hebben?’ te beantwoorden.
Met veel enthousiasme gaan de kinderen aan de slag. Op grote vellen papier schrijven zij de antwoorden en ideeën bij de drie vragen. Daarna komen ze opnieuw met z’n allen bij elkaar. Bas pakt de vellen papier met de antwoorden van de kinderen erbij en leest voor wat ze opschreven. Af en toe geeft hij een leerling het woord om toe te lichten wat hij of zij opschreef en zo ontstaan mooie gesprekken.
Verschillen, maar vooral overeenkomsten
Het viel de kinderen op dat je overal in school heel makkelijk met een rolstoel kunt komen en dat er meer meesters en juffen werken. Maar nog belangrijker: het viel op dat veel dingen hetzelfde zijn als op een reguliere basisschool. Bas is blij om dit te horen. “Ik ben blij dat jullie hebben gezien dat veel hier op school hetzelfde is als op jullie eigen school. Want dat is belangrijk als we praten over inclusie. Ik zie ook dat jullie veel ideeën hebben over aanpassingen op jullie schoolplein of in de speeltuin in de buurt, zodat álle kinderen daar kunnen spelen. Bijvoorbeeld door speeltoestellen te plaatsen voor kinderen in een rolstoel. En jullie willen kinderen van onze school uitnodigen bij jullie op school.”
Bas vertelt dat ze zelf ook een idee hebben dat hierbij aansluit. Hij wil van de kinderen weten wat zij van het idee vinden. “Toen we van onze leerlingen hoorden dat zij graag vrienden in de eigen wijk willen, gingen wij nadenken. We kregen een idee en ik wil jullie vragen hoe jullie het idee vinden. We willen kinderen van onze school inschrijven op twee scholen. Als je naar Mytylschool Gabriël mag, kom je bij ons naar school. Maar, je staat ook ingeschreven op een school in de wijk waar je woont. Bijvoorbeeld de school van je broertje, zusje, buurmeisje of buurjongen. Je gaat elke week een ochtend, middag of dag naar die school. Wij denken dat dit helpt om vaker kinderen uit je eigen omgeving te ontmoeten en met ze te kunnen spelen.” Bas doelt op symbiosetrajecten. Een leerling die staat ingeschreven bij Mytylschool Gabriël, volgt een deel van het onderwijs op een reguliere basisschool. Vaak heeft dit voordelen voor het ontwikkelingsperspectief of (toekomst)mogelijkheden van de leerling.
Een van de kinderen steekt enthousiast haar vinger op en vertelt dat ze bij haar op school maatjes hebben in een andere groep. Ze kan zich voorstellen dat je een maatje van Mytylschool Gabriël hebt, waarmee je leuke dingen doet. Damian vult haar aan. “Na Mytylschool Gabriël ben ik in groep 7 naar een reguliere basisschool gegaan. En dat ging goed, ik kon gewoon meedoen. Jullie idee is goed. Je zou ook een uur in de week samen iets kunnen organiseren, zodat kinderen elkaar beter leren kennen. Het hoeft echt niet direct een hele dag te zijn. Samen een leuke activiteit doen, is een mooi begin.” Al pratende ontstaat het idee om bij elkaar op bezoek te gaan. Niet alleen kinderen van Mytylschool Gabriël bij een reguliere school, maar ook andersom.
Maatjesschool
Bij elkaar op bezoek gaan. Samen besluiten ze dat dit een idee is waar ze graag verder over praten met elkaar tijdens een volgende bijeenkomst van het Bossche Kinderparlement. Want wat begint met bij elkaar op bezoek gaan, kan in de toekomst zomaar uitmonden in succesvolle symbiosetrajecten. En helpen bij het realiseren van inclusief onderwijs. En de naam ‘maatjes’. Dat is een naam om te onthouden. Maatjesschool klinkt vriendelijk en zegt precies wat belangrijk is: dat elk kind vrienden in de wijk heeft, zodat het kan spelen en ontmoeten in de eigen omgeving.
Thema: Bossche Kinderparlement, commissie Inclusie
Dit artikel gaat over de commissie Inclusie van het Bossche Kinderparlement. Zij gingen in gesprek over de vraag: Hoe kunnen we ervoor zorgen dat álle kinderen vrienden in de wijk hebben?
Andere praktijkvoorbeelden over diverse thema’s vind je op deze pagina. Wil je geen verhaal missen? Volg ons dan via LinkedIn.
Tekst: Marleen Ceelen in opdracht van Zuiver C
