Het is gezellig druk op het speelplein en in de gangen van kindcentrum Meerlaer in Rosmalen. Na de middagpauze zoeken alle kinderen hun plekje in de klas. Een medewerker van Cello helpt een kind in een rolstoel en in de deuropening verwelkomt een juf van basisschool de Masten haar leerlingen. Aan tafel zitten Anita en Monique om meer te vertellen over de unieke samenwerking binnen het kindcentrum.
“In ons kindcentrum werken reguliere en gespecialiseerde kinderopvang en onderwijs samen. Zo leveren we een belangrijke bijdrage aan inclusie voor kinderen van nul tot dertien jaar.” Al in het voorstelrondje weet Anita van Heusden kort en bondig te vertellen wat de kracht van kindcentrum Meerlaer is. Ze werkt er sinds vijf jaar als directeur en stuurt ambitieus kinderopvang én onderwijs aan. Ze ziet veel positieve aspecten aan de samenwerking tussen basisschool de Masten, de kinderopvang van Kanteel en het orthopedagogisch kindercentrum van Cello.
Dat geldt ook voor intern begeleider Monique van Opijnen. Ze vertelt enthousiast over de samenwerking. “Dat we fysiek samenwerken in één gebouw is absoluut een meerwaarde van ons kindcentrum. Hoe mooi is het dat kinderen met en zonder beperking op een natuurlijke wijze met elkaar opgroeien. De jongste kleuters van de basisschool staan soms op het schoolplein heel nieuwsgierig en met open mond door het raam te kijken naar de kinderen in het orthopedagogisch kindercentrum van Cello. Ze hebben veel vragen: wat doet dat jongetje en waarom heeft hij zijn mond open? Waarom ligt dat meisje daar? Dat levert rijke gesprekken op.”
Vertrouwen, lef en gewoon doen!
Anita herkent dit volledig. “Diversiteit helpt in de verruimen van de blik van kinderen.” Ze vertelt over het vertrouwen en de lef die je moet hebben. En over kijken naar mogelijkheden en soms gewoon doen. Ze vertelt ook over de vijfjarige Luuk die naar het speciaal én het reguliere onderwijs gaat. “Luuk komt twee dagen in de week naar een reguliere klas bij ons op school. De andere drie dagen gaat hij naar Mytylschool Gabriel in ’s-Hertogenbosch. Hij is geboren met een hersenbloeding en is daardoor motorisch beperkt. Hij zit in een rolstoel en krijgt veel fysio- en ergotherapie. Omdat hij cognitief geen beperking heeft, vinden wij het geweldig dat hij twee dagen in de week bij ons in de klas meer uitdaging krijgt. De leerkrachten bieden hem onderwijs en de medewerkers van Cello nemen die twee dagen de zorg voor Luuk op zich. Wij delen dit kindcentrum niet naast, maar met elkaar.”
Ook Monique ziet het symbiosetraject van Luuk als een prachtig voorbeeld en is positief over de goede afstemming tussen de twee scholen. “We horen van zijn ouders dat het zo fijn is dat hij hier met kinderen omgaat die hetzelfde didactische niveau hebben. Anita vult aan dat dat ook het doel is. “Wij willen zijn cognitieve ontwikkeling prikkelen en hem laten floreren. We willen hem helpen om straks zo zelfstandig mogelijk in het leven te staan.” Monique beaamt dit en vertelt dat het symbiosetraject niet alleen van meerwaarde is voor Luuk, maar voor alle kinderen in het kindcentrum. “Soms zie ik kinderen over het speelplein rennen terwijl ze de rolstoel van Luuk duwen. Luuk zit dan schaterlachend in zijn rolstoel. Dat vind ik altijd zo’n mooi moment.”
Anita vertelt dat haar team niet alleen plek biedt aan kinderen met een beperking, maar ook samenwerkt met twee jongeren van Cello. “Zij werken bij ons in het kindcentrum. Eén jongere zit in een rolstoel en de andere jongere heeft autisme en een fysieke beperking. Zij helpen bijvoorbeeld bij de tussenschoolse opvang en in de schoolbieb. Ook dit wekt de nieuwsgierigheid van kinderen. Vorig jaar zijn die twee jongeren in groep 7/8 op bezoek geweest. Kinderen konden hen vragen stellen en dat levert zo’n rijke leeromgeving op.”
Win-winsituaties
Het team van Meerlaer probeert met deze vormen van samenwerken bij te dragen aan inclusie voor kinderen van nul tot dertien jaar. Dat dit win-winsituaties oplevert, blijkt uit de praktijkvoorbeelden waar Anita en Monique over vertellen. Toch blijken regulier en speciaal onderwijs en zorg lang niet altijd bekend te zijn met elkaars werkwijze, aanbod en expertise, herkent ook Monique. “Wij hebben nog een weg te gaan qua bekendheid in de regio.” Anita beaamt dit. “Niet alle ouders en partners in de regio weten wat wij doen. Gelukkig weet het samenwerkingsverband wél wat kindcentrum Meerlaer kan en wil doen. Zij kunnen naar ons verwijzen en doen dat ook.”
Aan het einde van het gesprek geeft Anita een mooie samenvatting. “Binnen Signum vinden wij dat een school een oefenplaats is voor het leven. Ik denk dat dat heel realistisch mag zijn, met een diverse populatie kinderen. Als team van Meerlaer vragen wij ons steeds af: hoe kunnen we kinderen die cognitief regulier onderwijs kunnen volgen, maar die fysieke uitdagingen hebben, toch een plek bieden?” Anita en Monique dromen van een kindcentrum waar kinderen met en zonder beperking samen naar school kunnen. Met een dagindeling die zo flexibel is dat opvang, onderwijs en zorg door elkaar lopen, zodat ze elk kind kunnen bieden wat hij of zij nodig heeft. Dat realiseren vraagt om vertrouwen, lef en gewoon doen!
Specialistische voorzieningen/netwerken om te komen tot inclusief onderwijs (thema 2)
In het nieuwe ondersteuningsplan van Samenwerkingsverband PO de Meierij staan vier thema’s centraal. ‘Specialistische voorzieningen/netwerken om te komen tot inclusief onderwijs’ is één van de thema’s.
De kern van dit thema: we verbinden regulier en speciaal onderwijs door intensievere samenwerking en het uitwisselen van expertise. Hierin zijn verschillende vormen mogelijk, die we samen ontdekken. Kinderen kunnen, ongeacht hun ondersteuningsbehoefte, in hun eigen dorp of wijk naar school.
In bovenstaand interview vertellen Anita van Heusden en Monique van Opijnen over dit thema. De andere praktijkvoorbeelden vind je op deze pagina. Wil je geen verhaal missen? Volg ons dan via LinkedIn.
Tekst: Marleen Ceelen in opdracht van Zuiver C
